-
1 uświę|cić
pf — uświę|cać impf vt książk. 1. (uwznioślić) to hallow, to sanctify- miejsce uświęcone krwią Polaków a place hallowed a. sanctified by the blood of Poles- zawód/zwyczaj uświęcony tradycją a time-honoured profession/custom2. Relig. (uczynić świętym) to sanctify- □ łaska uświęcająca Relig. sanctifying grace■ cel uświęca środki książk. the end justifies the meansThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uświę|cić
См. также в других словарях:
uświęcić — dk VIa, uświęcićcę, uświęcićcisz, uświęć, uświęcićcił, uświęcićcony uświęcać ndk I, uświęcićam, uświęcićasz, uświęcićają, uświęcićaj, uświęcićał, uświęcićany 1. «nadać czemuś cechy świętości; uwznioślić, uszlachetnić» Miejsce uświęcone krwią… … Słownik języka polskiego